Solanka to gęsta zupa z mięsem i warzywami. Albo roztwór kuchennej soli do konserwacji żywności. Albo szarozielona lub czerwonawa roślina o igiełkowatych liściach. Albo opowieść Michała Odolczyka, gęsta od znaczeń, warstw i emocji, kłująca jak kolczasta roślina, niepozwalająca na obojętność. Osadzona w realiach Teresina i okolic z lat 60. XX wieku opowieść przenosi czytelnika do drobiazgowo odtworzonych wiejskich zagród, cukrowni w Guzowie, stacyjek i lasów i prowadzi przez cały wachlarz emocji - od wzruszeń pierwszej miłości, przez niepewność i obawę do obezwładniającego strachu, który eskaluje przemocą. Mazowiecka przyroda, zmierzch, świt i dym z komina wąskotorowego parowozu są równie ważnym bohaterami opowiadanej historii, jak ludzie i ich uczucia.